Dun gece Ceren şerefine gidilen konserde, hemen tum dostlar vardi.. Ethem, Özge, Yusuf, Canbu, Ceren, Bendeniz, Devin, Şehnaz, Emre, Uğur, Aras, Emrah.. Hatta sonra Gözde ve Hülya da geldiler.. Bu arada Selin ve Esra'yı da orada gördük.. Canbu'nun it köpek tayfası da en sote yerde ki bu halk deyimi ile -karıkızyanı- yerini almıştı.. Valla kısaca sağımız solumuz sobeydi, neden derseniz ortam kompil ODTÜ'lüydü.. Sanki bahar şenliğinde dere kıyısındaydık.. Konserin ilk yarısı vasat olmasına rağmen, ikinci yarıda öyle bir fırtına kopardı ki GEVENDE, dinleyip yerinde durabilene aşkolsun. Dostların çoğu terkeylemişti sahneyi, ama Ceren ben ve Canbu hakkını verdik çingene aleminin.. Gece danslarla bitti.. Bi de it köpek tayfasının (bayılıyorum ulan..) karı-kız-rakı üçlemesinde hüsrana uğraması ile.. Bi de gecenin en ilgi çeken yanı Matsumi denilen kurufasülye ile asimile edilmiş ODTÜ'lü Japon arkadaşımızdı.. Adam öğrenmiş tüm raconları bizden pahalıya satıyordu. Bi kızla kesişirken gördüm arsızı ama tabii kızcağız ayrı dünyalardanız havalarına girince Matsumi şu özlü sözü söyledi: "Hay ... koyim!" Heralde içkiden dedim, yanlış duydum dedim ama.. Neyse.. GEVENDE kimdir diyosanız onu da benden değil başkasından dinleyin.. Sizleri geceden elimde kalan tek foto olan "Bir sanat eseri olarak Cem" başlıklı eserle baş başa bırakıyorum.."Eğer bahsi geçen festivallerde, Eskişehir ya da İstanbul'da çeşitli bar ortamlarında müziklerini dinlemediyseniz, harf ve kelime gücüyle nasıl anlatılır Gevende'nin müziği? Bir tarif icap ettiğinde kendileri 'saykodelik folk müziği' diyorlar; kulağa afili geliyor. Katakulli halk müziği de diyebiliriz. Katakulli kısmı, müziklerinin ve sözlerinin esasen doğaçlamaya, o anlık coşku hortumlarına dayanmasından. Hatta bazılarında sözleri tersten okuyorlar. 'Niye tersten söylüyorsunuz?' diye soranlara, 'Düzden okuyunca müziği dinlemiyorsunuz' cevapları hazır. O kadar da avangart değil, tabii ki şarkıların genel trafiği, sözlerde meramın özü baştan belli.
Katakulli halk müziğinin 'halk' kısmının mesajı ise biraz isimlerinde saklı. Gevende, Güneydoğu Anadolu'da sokakta, düğünde, dernekte çalgıcılık yapanlara deniyor. Hayta bir çağrışımı var, bölgede pek de iyiye işaret sayılmıyor. Vurmalı sazlar, trompet, gitar, bas, cümbüş, ud, ney, viyola gibi enstrümanların kardeşliğinden yola çıkan ve çoğu konservatuvar diplomalı olsa da müziklerini zaten haytalık prensibine dayandıran Gevende elemanları için, elbette bu bir iltifat. Genel gidişatları da hep yanından yöresinden halk müzikleri; ama ellenmiş, katakulli halleri... Bir de eğlenceliler... İlk gruplarının ismi 'Gevende Eğlencelik Oda Müziği Orkestrası'. Sahnede önce kendileri eğlendiği için, ana şahit olan diğerlerini de eğlendirmeyi beceriyorlar.
Pek 'yüreğinin götürdüğü yere git' mantığıyla olmasa da Gevendecilerin eylül ayı boyunca İran, Hindistan, Pakistan, Nepal'e yaptıkları çalgılı gezinin notlarını http://gevende.blogspot.com adresinden okumanızı tavsiye ederiz. Grubun kendi web sitesi ise http://www.gevende.com dolaylarında, 'Daha dün annemizin kollarında'yla açılmaya hazır."
